سلام دوباره به همه دوستان

یه اتفاقی باعث شد تصمیم بگیرم در مورد دخترا واستون بگم. بله امروز تصمیم گرفتم یه کمی در مورد دخترا با هم حرف بزنیم. اما خوب شاید بپرسین در چه موردی در باره دخترا می خوام واستون بگم. در این پست می خوام در مورد شخصیت  وقار و غرور دخترانه ارزشی که دخترای ما برای خودشون قائل میشن و  متقابلاٌ دیگران برای آن ها. و در نهایت شایستگی های دختران ما بحث هایی داشته باشم.
شاید منو شما بارها شنیده باشیم که می گن تو جامعه ما برای دخترا اون ارزش و احترامی که باید قائل بشن و اون نگاهی که جامعه به عنوان یک انسان مفید و توانا و یک عضو موثر جامعه باید نسبت به دختران داشته باشد ندارد.بارها دیدیم و شنیدیم که با دیدن یه دختر اغلب خصوصیات ظاهری و نوع لباس و پوشش و............. اولین چیزیه که مورد توجه قرار داده میشه. چرا باید اینوری باشه؟ مگر نه اینکه الان دخترای ما در زمینه های مختلف تونستن پیشرفت خوبی داشته باشن؟ مگر نه اینکه تو خیلی از موارد از ما پسرا هم جلو زدن و شایستگی های خودشونو نشون دادن؟ مگر تو همین کنکور بالای 65% قبولی هر سال مربوط به دخترا نمیشه؟ مگر رتبه های اول کنکور امسال ما اغلب دخترا نبودن؟ پس چرا بازم نتونستن خودشونو اونطوری ثابت کنن که بدون توجه به جنسیت ها ارزش ها و شایستگی ها مورد توجه قرار بگیره؟ آیا دختران ما خودشون مقصر اصلی این ماجرا نیستن؟ آیا اونا نباید نگرشی دوباره به خودشون داشته باشن؟ چرا دختران ما نمی خوان قبل از دیگران خودشونو  ببینن؟ آیا نباید هر دختری خودش برای خود نگرشی قابل احترام و در خور شان یک دختر ایرانی  داشته باشه؟ که لازمه اولیه کسب اعتماد به نفس و رسیدن به قله شایستگی اول دید نگرش و طرز فکر خود ماست. وقتی دختر ما برای خودش اون ارزش و احترام و وقار دخترانه رو قائل نباشد چطور می تونیم انتظار داشته باشیم جامعه با افراد و شخصیت های گوناگون این احترام و جایگاه والا رو برای دختران ما قائل باشه؟ بله اگر شما دختر شایسته توقع داری و می خوای جامعه بدون توجه به جنسیت تو به شایستگی های تو توجه کنه اول از همه خودت توجه ات رو از ظواهر و زیبایی های دخترانت به سمت توانایی ها و شایستگی های انسانی خود سوق بده. البته این به معنای بی توجهی به زیبایی های موجود در دختران نیس که این طبیعت خلقت همه دختران است و لازمه دختر بودن است. اما این توجه به زیبایی ها لباس ها و پوشش های زیبا و مدهای روز و غیره  باید کنترل شده و در حدی باشد که به وقار و شخصیت لازمه دخترها لطمه ای وارد نکند و باعث انگشت نما شدن و پایین آمدن شان و منزلت دخترانه نشود. همانطور که همه ما می دونیم هیچگاه این زیبایی ها نتوانسته از جایگاه خود فراتر رفته و باعث بوجود آمدن توانایی ها و بروز استعداد ها بشود. البته شاید در مواردی خاص و معدود مثل هنرپیشگی و خوانندگی این زیبایی ها بتونه به دخترا کمک کنه ولی نه همه دخترای ما بازیگر هستن و نه همشون خوانندن. پس هیچگاه برای دختر خانمی که سال ها درس خونده و کسب علم کرده تقلید از یک خواننده  و هنرپیشه جایز و صحیح نیست این نه در چارچوب دین بلکه در چارچوب عقل و منطق به راحتی قابل درک و فهم است که  به عنوان  مثال بروز توانایی های یک مهندس کامپیوتر در گرو زیبایی و ظاهر شایسته نیس و هر چقدر هم زیبا باشد ولی نتواند دو تا برنامه ساده بنویسد و اجرا کند هیچگاه توانایی کسب احترام و رسیدن به قله موفقیت در زمینه کامپیوتر را ندارد. شاید این زیبایی برای بعضی ها باعث کسب اعتماد به نفس بشه. ولی این اعتماد به نفس دقیقا همان زهر شیرینی است که در کام دختران ما ریخته میشود. چون این اعتماد کاذب و منفی هیچ پشتوانه ای نداشته و مسلما توجه ای که در این زمینه به دختر ما میشود به خاطر خود او و شایستگی هایش نیس و فقط و فقط به خاطر نیات شوم گرگ های انسان نمای جامعه است که هیچگاه جز  مقصود های پست و حیوانی خود به چیزی دیگر در مورد دختر بزک کرده و گمراه ما توجه ندارند. در این هنگام فقط قیافه و ظاهر و طرز لباس پوشیدن مد نظر نخواهد بود و رفتار و گفتار و طرز برخورد دختران ما نیز مواردی مهم و قابل توجه می باشند. رفتار دختر ما باید آنگونه باشد که هیچگاه به قول این دوره ای ها تابلو نشن. (توجه شود در این مطلب سعی شده به هیچ عنوان از دین و قرآن و خدا اسمی به میان نیاورم و فقط عقل و منطق قاضی محکمه ما و دخترای گرامی می باشند.)
نه از این ور بیوفتیم و اینقدر خشک رفتار کنیم که غیر قابل تحمل باشه و نه اونقدر جلف و سبک که وقارو سنگینی و غرور دخترانه لطمه ای ببیند. در رفتار خود با جنس مخالف باید به ارزش های نهان و آشکار موجود در خود پی برده و هیچگاه در مقابل جنس مخالف سستی و کمبودی از خود بروز ندهند. در سخن گفتن با جنس مخالف به هر عنوانی فراموش نکند که یک دختر است و نرمی و لطافت و بیان برخی احساسات حال چه قلبا و صادقانه و چه دروغی و ظاهری به هیچ عنوان شایسته و زیبا نیس. هیچگاه این که دختری در مقابل پسری نامحرم و بیگانه از کلمات محبت آمیز استفاده کند زیبا نیس و باعث تنزل جایگاه ویژه دختر ما میشود. این بیان احساسات و عواطف فقط باید برای کسی باشد که ایمان دارد ارزش و ظرفیت این گونه عزیز داشتن را دارد و به عنوان تنها کسی است که در تمام مراحل زندگی تنها یارو یاور ماست و این نه در ذهن و آرزوی ما بلکه باید در عین و واقعیت باشد. پس هیچگاه نباید با کسی هر چند که خیلی قلبا برای ما عزیز و دوس داشتنی است قبل از آنکه شریک و همراه ما در مسیر پر پیچ و خم زندگی شود ابراز احساسات و دوست داشتن کرد که خیلی وقت ها این دوست داشتن و احساس پاک و مقدس یک طرفه بوده و باعث از بین رفتن غرور و احترام و شخصیت دختران میشود. و گاهی اوقات با سوء استفاده افراد سودجو و فرصطلب باعث وارد شدن لطمات و ضربات جبران ناپذیر و غیر قابل بازگشتی بر پیکره زندگی دختر ما میشود. پس دختر ما هیچگاه نباید قدر و منزلت خود را آنقدر تنزل دهد که به هر کس و ناکسی ابراز عواطف کند و خود را ارزان بفروشد که باید بدانند اگر خود برای خود قدری والا قائل نشوند دیگران نیز هیچ ارزشی برای آن ها قائل نخواهند شد. از غرور و خودپسندی همه جا و در همه محافل به عنوان دو خصلت ناپسند انسانی یاد شده. ولی جالب است که بدانیم در مورد دختران غرور و خودپسندی تا حد کنترل شده و معقول لازم بوده و الزامی برای حفظ شخصیت و وقار و سنگینی دختران شایسته ماست. پس در پایان سخن کوتاه می کنم و امیدوارم دختران ما خود به توانایی ها و شایستگی های خود پی برده برای آن ارزش و احترام قائل شوند و به امید روزی که تفکرات غلط موجود در جامعه ما در مورد دختران با همت و تلاش خودشان و بروز شایستگی ها برداشته شده و دختران ما نیز بتوانند با حفظ ارزش های خود پا به پای مردان ما در جهت پیشرفت و موفقیت گام بردارند.

پیروز و موفق باشید

سید جمال